Zakres usług kancelarii prawnej Prochownik na szczecińskim prawobrzeżu

Kancelaria prawnicza - prowadzenie postępowania upadłości przedsiębiorstw

Oferujemy profesjonalną pomoc prawniczą dla przedsiębiorców. Specjalizujemy się w prawie gospodarczym i handlowym, dzięki czemu możemy kompleksowo zadbać o Państwa interesy w przypadku upadłości Waszej firmy, zarówno w Szczecinie, jak i w innych miastach.

Prowadzenie postępowania upadłościowego jest zadaniem, które wykonujemy sumiennie i rzetelnie, z uwzględnieniem prywatnego interesu naszego Klienta. O ostatecznym wyniku postępowania sądowego decyduje także czas, w jakim zgłosicie się Państwo do nas, dlatego sugerujemy jak najwcześniejsze skontaktowanie się z naszą Kancelarią w przypadku problemów - pomoże to w ustaleniu wspólnie najlepszej strategii działania.

Zajmujemy się również prowadzeniem upadłości konsumenckiej dotyczącej osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, choć bardzo często dotyczy to byłych przedsiębiorców i zobowiązań powstałych w toku prowadzonej działalności. Pierwszym i najważniejszym krokiem w upadłości konsumenckiej jest precyzyjne złożenie wniosku tak, aby przekonać Sąd upadłościowy, iż dana osoba zasługuje na ogłoszenie upadłości konsumenckiej. We wniosku tym trzeba wykazać, iż zadłużenia powstały z przyczyn niezależnych od dłużnika. Wieloletnie doświadczenie radcy prawnego również jako syndyka pozwoliło zdobyć ogromną wiedzę w temacie prawidłowego składania wniosku. Drugim etapem postępowania jest udział syndyka, którego obowiązkiem jest spieniężenie ewentualnie pozostałego jeszcze majątku. Ostatnim elementem jest ustalenie planu spłaty, który to plan z doświadczenia kancelarii może być bardzo korzystny dla dłużnika. Zazwyczaj plan spłaty obejmuje niedługi okres, np. 3 lata, gdzie dłużnik nawet przy bardzo dużych zobowiązaniach jest zobowiązany do spłaty wierzycieli w niewielkich kwotach. Oczywiście będzie się to wiązało z analizą sytuacji majątkowej dłużnika oraz wykazania, iż upadłość powstała z przyczyn od niego niezależnych. Z doświadczenia kancelarii wynika jednak, iż Sąd upadłościowy przychyla się do ciężkiej sytuacji dłużnika. Nadmienić należy, iż wszystkie toczące się egzekucje przeciwko dłużnikowi w wypadku ogłoszenia upadłości konsumenckiej są zawieszane z mocy prawa, co oznacza w praktyce, iż się nie toczą.

Prawo rodzinne to szczególny obszar naszej działalności. Rozwody są bolesnymi i trudnymi decyzjami w życiu naszych Klientów. Dbamy, by stosunki osobiste i majątkowe po rozwodzie nie były powodem do wszczynania ponownych postępowań sądowych. Zapewniamy Państwu profesjonalną i kompetentną opiekę, jak i wrażliwość. W Szczecinie mogą Państwo skorzystać z usług naszej kancelarii, oferujemy konsultacje prawne i doradztwo w zakresie osobistych zobowiązań Klientów przed i po rozwodzie oraz sporządzania pism rozwodowych. W naszym działaniu opieramy się na uczciwości, obowiązującym prawie oraz niepisanych normach, które pozwalają na stanowcze i bezbolesne uregulowanie kwestii rozwodowych.

Prowadzimy sprawy sądowe z  powództw kredytobiorców przeciwko bankom oraz reprezentujemy w procesie sądowym kredytobiorców pozwanych przez banki. Zaznaczyć należy, iż jeżeli sprawę wytacza kredytobiorca przeciwko bankowi opłata sądowa jest stała i wynosi 1000 zł – niezależnie od dochodzonej przez kredytobiorcę kwoty. Natomiast jeżeli kredytobiorca jest pozwany przez bank z powodu nie regulowania kredytu to jest zwolniony od jakichkolwiek opłat, albowiem tylko się broni. Zarówno w jednym, jak i w drugim przypadku w wypadku kredytów frankowych warto skorzystać z profesjonalnej pomocy prawnej, albowiem jest to bardzo opłacalne dla kredytobiorcy. Nasza Kancelaria przeprowadziła i prowadzi liczne postępowania w tym zakresie dotyczące wszystkich banków, które udzielały kredytów frankowych. Nasze dotychczasowe doświadczenie wskazuje, iż wszystkie te umowy zawierają tzw. klauzule abuzywne, czyli niedozwolone, a ponadto są one do siebie bardzo podobne, albowiem sporządzane były na tzw. gotowych wzorcach. Zatem niemalże każda umowa zawiera niedopuszczalne klauzule, a ich analiza z racji naszego doświadczenia i powtarzalności tych umów w sposób oczywisty potwierdza ich nieważność. Obecnie nastąpił ewidentny przełom związany z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (w dalszej części TSUE) z dnia 3 października 2019 r. Z wyroku tego jednoznacznie wynika, iż wszystkie umowy powinny zostać uznane przez sądy za nieważne, przede wszystkim ze względu na to, iż żaden z kredytobiorców absolutnie nie był świadomy aż tak wysokiego ryzyka kursowego. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej opowiada się jednoznacznie za ochroną interesów kredytobiorcy, który jako klient banku był w pozycji słabszej, co z kolei prowadziło do nadużyć ze strony banków. Zatem obecnie umowy te przez sądy polskie absolutnie nie mogą być oceniane pod kątem świadomości ryzyka kursowego przez kredytobiorcę i kwestia ta generalnie nie podlega badaniu przez sądy polskie. Wyrok TSUE w sposób zdecydowany zwrócił uwagę na to, iż banki samowolnie kształtowały kurs franka, na który to kredytobiorca absolutnie nie miał wpływu i w tym zakresie chroni interesy kredytobiorcy. W obecnym stanie prawnym już po wydaniu cytowanego wyżej wyroku TSUE, którego to wytyczne wiążą sądy polskie- kredytobiorca może całkowicie unicestwić całą umową kredytową i dokonać ostatecznego rozliczenia z bankiem. Rozliczenie z bankiem oparte jest na zasadzie nominalizmu, co oznacza, iż brana jest pod uwagę tylko kwota kredytu przekazana przez bank w PLN na rachunek kredytobiorcy (kredyt denominowany) bądź też kredyt wyrażony w samej umowie kredytowej w PLN indeksowany do franka szwajcarskiego (kredyt indeksowany). W praktyce rozliczenie takiego kredytu wygląda w ten sposób, iż jeżeli kredytobiorca na wskutek udzielonego kredytu w dniu jego uruchomienia uzyskał od banku, np. 500.000 zł, a spłacił np. kwotę 700.000 zł, to wówczas posiada roszczenie o zapłatę do banku o kwotę nadpłaconych rat w wysokości 200.000 zł. Jeżeli natomiast kredytobiorca zaciągnął kredyt w wysokości 500.000 zł, a dotychczas uregulował na rzecz banku 400.000 zł, to zobowiązany jest do zapłaty na rzecz banku tylko kwoty 100.000 zł. Jedynym dolegliwością dla kredytobiorcy w przypadku zapłaty na rzecz banku kwoty np. 100.000 zł jest to, iż musi tą kwotę zapłacić jednorazowo po uprawomocnieniu się orzeczenia, przy czym jeżeli sąd będzie stwierdzał nieważność umowy i będzie chciał rozliczyć obie strony to na posiedzeniu uprzedza kredytobiorcę, iż będzie on zobowiązany do dopłaty na rzecz banku kwoty np. 100.000 zł. Jeżeli kredytobiorca nie posiada środków, wówczas umowa pozostaje w dotychczasowym kształcie pomimo, iż sąd stwierdził, że umowa jest nieważna. Jest to więc sytuacja komfortowa dla kredytobiorcy, albowiem w wypadku stwierdzenia nieważności umowy i posiadania przez niego środków na zapłatę pozostałej części kapitału – kredytobiorca całkowicie wychodzi z takiej umowy kredytowej. Oczywiście jak wyżej wskazano może on nie skorzystać z tego dobrodziejstwa z powodu braku środków i pozostawić umowę tak jak dotychczas, to znaczy nadal płacić raty wg kursu ustalonego przez bank. Innej możliwości zniwelowania skutków tzw. frankowej umowy kredytowej – wyrok TSUE nie przewiduje, co oznacza, iż sądowi nie wolno zastępować nieuczciwych zapisów w umowie innymi zapisami i tworzyć nowy kredyt, albowiem w polskim ustawodawstwie nie ma żadnego przepisu, który by pozwolił na uzupełnienie luk w umowie. W szczególnie komfortowej sytuacji są ci kredytobiorcy, którzy otrzymali od banku kwotę np. 500.000 zł z tytułu umowy kredytu a regulując go w złotówkach przez okres 10 lat na rzecz banku uregulowali na rzecz banku np. 700.000 zł. W takiej sytuacji uznaje się, iż kredyt ten został całkowicie spłacony, a kredytobiorcom przysługuje dodatkowo roszczenie do banku o zwrot dokonanej nadpłaty. Taki wyrok został już wydany w Szczecinie przez Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum, który w wyniku stwierdzenia nieważności umowy i wzajemnego rozliczenia stron zasądził na rzecz kredytobiorców od banku kwotę ponad 200.000 zł.

Powyższe stanowisko zostało również poparte pismem Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 12.12.2019 r., który nie tylko potwierdził stanowisko zawarte w wyroku TSUE, ale również uznał, iż niedopuszczalne są jakiekolwiek roszczenia odszkodowawcze banku z tytułu skorzystania przez kredytobiorców z pieniędzy przekazanych im przez bank z tytułu umowy kredytu. W oparciu o orzecznictwo TSUE Rzecznik wskazał, iż całość negatywnych skutków, jakie wynikają dla kredytobiorcy w związku z unieważnieniem umowy realizuje się w postanowieniu w stan natychmiastowej wymagalności pozostałej do spłacenia kwoty. Zarówno TSUE, jak i RPO, nawet nie podejmują żadnych kwestii dalszych potencjalnych roszczeń banków, ponieważ ich dopuszczalność stałaby w rażącej sprzeczności z celami wyroku TSUE, w szczególności do osiągnięcia skutku prewencyjnego jakim jest umożliwienie klientowi globalnego rozwiązania umowy i rozliczenia. Reasumując, wystąpienie na drogę sądową przez kredytobiorcę powoduje dla niego ogromną korzyść, albowiem na wskutek nieważności umowy, umowa uznawana jest za niezawartą od samego początku, a więc tej umowy już nie ma, a ponadto na wskutek wieloletniej spłaty rat kredytowych po bardzo wysokim kursie franka po stronie kredytobiorcy występuje niewielka niedopłata na rzecz banku, a w przeważającej części wypadków z kolei nadpłata, co wiąże się z obowiązkiem zapłaty przez bank.